پیش بینی رفتارهای خود مراقبتی براساس حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی و ویژگی های شخصیتی در پرستاران شاغل در بخش بیماری کووید-19

بیماری کرونا از اواخر سال 2019 تاکنون مردم دنیا را به خود درگیر کرده است. پرسنل بیمارستان ها در خط مقدم مبارزه با این ویروس قرار گرفته اند. پرستاران به عنوان بزرگ ترین نیروی انسانی فعال سازمان های مراقبتی بهداشتی بیشترین برخورد را با بیماران کرونایی دارند. هدف از تحقیق حاضر پیش بینی رفتارهای خود مراقبتی براساس حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی و ویژگی های شخصیتی در پرستاران شاغل در بخش بیماری کووید-19 بود.

تحقیق حاضر مطالعه ای توصیفی-تحلیلی بود که بر روی پرستاران بخش های کووید-19 بیمارستان های تهران انجام گرفت. براساس روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 100 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به پرسشنامه های رفتارهای خودمراقبتی کرونا پویان فرد و همکاران (1399) و پنج عامل شخصیتی نیو کاستا و همکاران (1989) و مقیاس های حساسیت اضطرابی تجدیدنظر شده ریس و همکاران (1986) و عدم تحمل بلاتکلیفی فریستون (1994) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار Spss نسخه 26 استفاده شد.

نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که رفتارهای خودمراقبتی با ویژگی های شخصیت رابطه مثبت و معنادار و با حساسیت اضطرابی و عدم تحمل بلاتکلیفی رابطه منفی و معنادار (05/0 >p). همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که حساسیت اضطرابی، عدم تحمل بلاتکلیفی و ویژگی های شخصیتی به ترتیب توانسته اند 39-، 40- و 72 درصد از تغییرات رفتارهای خودمراقبتی را در جمعیت نمونه آماری پیش بینی کند.

با توجه به درگیری شدید پرستاران با بیماران در بخش های کووید-19 و خطرات فراوان برای آن ها پیشنهاد می گردد تا از حضور یک روانشناس برای کمک به پرستاران استفاده شود.