تبیین الگوی ارتباط بین فردی براساس منابع اسلامی

نیاز به رابطه، نیازی ذاتی در انسان‌هاست که زمینه‌ساز شکل‌گیری مجموعه‌ای از روابط در زندگی آنها می‌باشد. تنظیم این روابط نقش موثری در سلامت روانی فردی و اجتماعی انسان‌ها دارد و دین اسلام در این زمینه دارای نگاه ویژه‌ای است. هدف پژوهش حاضر تبیین الگوی ارتباط بین‌فردی براساس منابع اسلامی برای سازمان‌دهی ارتباطات بین‌فردی است. در این پژوهش، از روش «تحلیل مفهومی محتوایی» استفاده شد. همچنین از شاخص «روایی محتوا» (CVI) به منظور تایید روایی استنباط به‌‌‌‌عمل‌‌آمده مبتنی بر نظر ده کارشناس خبره استفاده گردید. یافته‌ها نشان داد الگوی ارتباط بین‌فردی اسلامی مبتنی بر عقل‌ورزی ارتباطی است؛ به این معنا که در آن، مولفه‌های ساختی «احسان‌» و «پرهیز از اسایه»، مولفه‌های نگهداری «استبشار» و «شکر» و مولفه‌های بازساختی ارتباط «استغفار» و «بردباری غفران» به‌صورت مجموعه‌ای و باهم به‌کار گرفته می‌شوند. هرکدام از CVI و CVR به‌‌دست‌آمده نیز 1 (یک) بود که نشان‌دهنده صحت استنباط چهار موقعیت ارتباطی از روایت مبنا در حد کاملا مطلوب است.