مبانی تعهد به افشای اطلاعات شرکت های بورسی در حقوق ایران، آمریکا و انگلستان

شرکت ها به عنوان یکی از نهادهای حقوقی، نقش موثری در پویایی اقتصادی کشورها و جذب سرمایه های داخلی و خارجی دارند؛ اگرچه عرضه سهام توسط ناشران و خرید آن ها توسط سهامداران موافق با اصل آزادی اراده طرفین می باشند، اما این آزادی با توجه به موقعیت برتر اطلاعاتی ناشران نسبت به سایر فعالان بازار سرمایه، کارآیی این بازار را تحت تاثیر قرار خواهد؛ زیرا تعهد به افشای اطلاعات به عنوان یکی از عناصر تضمین کننده جهت ایجاد برابری میان ناشر و سایر فعالان شناخته می شود؛ ازاین رو ضرورت شفافیت اطلاعاتی یعنی دستیابی به اطلاعات مربوط به عملکرد دوره ای، موقعیت مالی و فرصت های سرمایه گذاری می باشد.

پژوهش حاضر ازنظر گردآوری اطلاعات به نحو روش توصیفی، تحلیلی و مقایسه ای است. در این طرز تحقیقات سعی شده تا آنچه ‏هست بدون هیچ گونه دخالت یا استنتاج ذهنی گزارش داده شود و نتایجی عینی از موقعیت کسب گردد.

یافته های این پژوهش بر مبنای مطالعه تطبیقی نظام حقوقی سه کشور دلالت بر آن دارد که برخلاف نظام حقوقی ایران که مبانی تعهد به افشای اطلاعات به دلیل نبود قوانین و رویه قضایی مشخص، تابع قواعد عمومی مندرج در قانون بازار اوراق بهادار و سایر قوانین می باشد، در حقوق آمریکا و انگلستان قانون گذاران از صدها سال پیش در قوانین مختلف به این موضوع پرداخته اند؛ ازاین رو حفظ حقوق سهامداران، نظم عمومی، حسن نیت، انصاف و اجتناب از سوءاستفاده مالی به عنوان مهم ترین مبانی تعهد به افشای اطلاعات در خصوص شرکت های پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار شناخته می شوند.