بررسی تاثیر برنامه تعامل بین نسلی بر سلامت روانی سالمندان

افزایش امید به زندگی، پیر شدن جمعیت، و تغییر ساختار خانواده منجر به کاهش روابط بین نسلها شده و بر سلامت روان همگان و به ویژه سالمندان تاثیر گذاشته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه تعامل بین نسلی بر سلامت روانی سالمندان انجام شد.

در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 20 سالمند بالای 60 سال همراه با نوه های خود در یکی از مدارس ابتدایی دخترانه قم در یک برنامه تعامل بین نسلی در قالب یک بازی در 6 جلسه 90 دقیقه ای به مدت 6 هفته شرکت کردند. داده ها قبل، بلافاصله بعد، و 4 هفته بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه سلامت عمومی کلدبرگ جمع آوری شده و با آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری، t زوجی، مربع کای، و دقیق فیشر آنالیز شدند.

یافته ها: 

نتایج نشان داد در گروه مداخله میانگین نمره سلامت روان بلافاصله بعد و یک ماه بعد از مداخله تفاوت معنی داری با ابتدای مطالعه داشت، و از نمره 67/10 ±10/21 در ابتدای مطالعه به 4/45 (15/7 بعد از مطالعه و سپس به 31/6 (10/13 یک ماه بعد از مطالعه تغییر یافت. در نمرات سلامت روان گروه کنترل در طول مطالعه تغییر معنی داری ایجاد نشد.

نتیجه گیری: 

برنامه های بین نسلی می توانند به عنوان روشی موثر برای تقویت سلامت روان سالمندان بکار برده شوند و باید زمینه های ارتباط بین نسلی سالمندان با نوه های خود فراهم گردد.