مقایسه اثر گزیلوکایین وسوفنتا نیل بر تغییرات فشار خون و ضربان قلب متعاقب لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل تراشه

انجام عمل لارنگو سکپی و لوله گذاری داخل تراشه، یکی از دردناکترین و محرکترین اقدامات بوده و واکنش شدید سیستم عصبی خود کار را به دنبال خواهد داشت. برای جلوگیری از این واکنش و عواقب با لقوه خطرناک ناشی از آن، در زمان القای بیهوشی از داروهای متفاوتی استفاده می شود. این تحقیق جهت بررسی اثر دو داروی گزیلوکایین وسوفنتانیل بر روی تغییرات فشارخون و ضربان قلب در هنگام لارنگوسکپی و لوله گذاری داخل تراشه صورت پذیر فته است.
این بررسی برروی یکصد بیمار کاندید اعمال جراحی انتخابی که در کلاس (آس آ) یک و دو قرار داشته اند انجام شد. بیماران در دو گروه مساوی 50 نفری قرارگرفتند. به یک گروه گزیلوکایین 5/1 میلی گرم برکیلوگرم وریدی 90 ثانیه و به گروه دوم سوفنتانیل 25/0 میکروگرم بر کیلوگرم وریدی 120ثانیه قبل از لارنگوسکوپی تزریق شد، سپس لارنگوسکپی و لوله گذاری داخل تراشه انجام گرفت. نگهداری بیهوشی در هر دو گروه یکسان بوده است. ضربان قلب و فشارخون از زمان شروع لارنگوسکپی تا نه دقیقه بعد به فواصل هر سه دقیقه ثبت شد.
نتایج نشان میدهد در زمان لارنگوسکپی سوفنتانیل و گزیلوکایین اثرات نسبتا مشابهی بر تغییرات همودینامیک داشتند. هم چنین تفاوت معنی داری بین اثر دو داروی مذکور بر فشارخون دیاستولیک ثبت شده در کلیه زمان ها مشاهده نشد. ولی در زمآن های سوم، ششم و نهم پس از لارنگو سکپی سوفنتانیل بهتر ازگزیلوکایین تغییرات ضربان قلب و فشارخون سیستولیک را کنترل نموده که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بوده است.
نتایج این پژو هش نشان دادکه داروی سوفنتانیل بهتر ازگزیلوکایین توانسته تغییرات همودینامیک ناشی از لارنگوسکپی و لوله گذاری داخل تراشه را کنترل کند وبا توجه به عوارض بسیار اندک آن بهتراست از این دارو در بیماران در معرض خطر استفاده گردد.