بررسی ریخت شناسی، تشریحی و سنجش متابولیتی گونه هایی از سرده کاهوی دریایی در آبهای ساحلی خلیج فارس، ایران

سرده Ulva (کاهوی دریایی)، یکی از با ارزش ترین ماکروجلبک های دریایی است که در مناطق کم عمق ساحلی یافت شده و در آب های شیرین و شور سراسر جهان انتشار دارد. گونه های Ulva دارای ارزش خوراکی، دارویی و غیره بوده و حاوی ترکیبات مختلفی مانند انواع چربی ها، پروتیین ها و کاروتنوییدها هستند. این گونه ها دارای تنوع پذیری فنوتیپی بالایی بوده و در شرایط مختلف محیطی تغییر می کنند. در این مطالعه 38 جمعیت از 10 گونه از این سرده از نواحی ساحلی خلیج فارس و دریای عمان، از مناطق مختلف استان های بوشهر و هرمزگان و یک ناحیه از استان سیستان و بلوچستان ، با بررسی های ریخت شناسی و تشریحی، شناسایی شد و مورد بررسی قرار گرفت. جمعیت های مختلف تفاوت هایی را در ویژگی های همچون ارتفاع، شکل و رنگ تال، تعداد پیرنویید و ابعاد سلول نشان دادند. متابولیت های مختلفی مانند پروتیین کل، روغن کل، کلروفیل a و b و کاروتنوییدها در جمعیت های مختلف، اندازه گیری و مقایسه گردید. نتایج اندازه گیری درصد پروتیین در 10 گونه Ulva نشان داد که بیشترین درصد پروتیین کل متعلق به گونه U. prolifera از جزیره شیف از استان بوشهر با مقدار حدود % 5/26 وزن خشک، در مقایسه با گونه های Ulva مورد مطالعه، و کمترین درصد روغن کل در بین گونه ها، متعلق به گونه U. flexousa منطقه هخامنش از استان هرمزگان با حدود % 8/4 مشاهده گردید. با توجه به پروتیین بالا و کالری کم گونه های سرده Ulva و اهمیت یافتن منابع جدید و تجدیدپذیر که در نهایت منجر به ایجاد و توسعه صنایع غذایی و دارویی جدید می گردد، گونه های این سرده، منبع بالقوه ای هستند که می توان از آنها در این راستا بهره برد.