تبیین مدل تعارض و کنترل خشم در مدیران دانشگاه های علوم پزشکی ایران

تعارض و خشم به عنوان جزیی اجتناب ناپذیر و لاینفک از زندگی سازمانی قلمداد می شود که به علل مختلف در سازمان رخ می دهد. راه حل ها و استراتژی های حل تعارض و خشم در سازمان ها، بسیار متنوع بوده و هر یک دارای نقاط قوت و ضعف هستند. لذا، هدف از تحقیق حاضر، تبیین مدل تعارض و کنترل خشم در مدیران دانشگاه های علوم پزشکی ایران به روش کیفی می باشد.

مطالعه حاضر از نظر ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر، خبرگان حوزه علوم پزشکی می باشند. نمونه آماری توسط نمونه گیری غیراحتمالی و در سه مرحله بدست آمد. ابزارهای پژوهش شامل مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه نیمه ساختار یافته به صورت سوالات باز (15 سوال) و پرسشنامه در طیف لیکرت 5 امتیازی است که از نتایج دو ابزار قبل استخراج گردید. روش تحقیق در این بخش، تکنیک دلفی است.

بر اساس نتایج بدست آمده از سه دور دلفی، 9 مولفه اصلی و 72 مولفه فرعی در نهایت به عنوان شاخص های کننترل تعارض و خشم در دانشگاه های علوم پزشکی انتخاب شدند. مولفه های اصلی مدیریت تعارض عبارتند از: مذاکره، همکاری، استفاده از نظام پیشنهادات، اجتناب، رویارویی، نرمش و سازش، کنترل، تطبیقی و تغییر در روابط.

نتیجه گیری: 

مدیران سازمان ها به ویژه دانشگاه های علوم پزشکی کشور برای حل تعارض و خشم در سازمان، ابتدا شرایط و موقعیت و همچنین میزان شدت تعارض را سنجیده و از یکی از روش های حل تعارض استفاده نمایند. روش هایی که با سازش و نرمش هستند برای مشکل تعارض بیشتر توصیه می شود.