بررسی ارتباط عفونت هلیکوباکترپیلوری با تهوع و استفراغ شدید در سه ماه اول بارداری

تهوع و استفراغ مکرر در سه ماهه اول بارداری در بیش از نیمی از حاملگی ها مشاهده می شود. تهوع و استفراغ شدید بارداری که هایپرامزیز گراویداروم نام دارد، گاه تا انتهای بارداری باقی می ماند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری با تهوع و استفراغ شدید بارداری در زنان باردار انجام شد.

روش کار:

 در این مطالعه مورد شاهدی که در سال های 98-1396 انجام شد، 83 زن باردار با هایپرامزیز گراویداروم به عنوان مورد و 83 زن باردار بدون شکایتی از تهوع و استفراغ شدید به عنوان شاهد وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه ای که حاوی اطلاعات دموگرافیک مادران و همچنین سوالاتی در زمینه تعداد دفعات اوغ زدن، بالا آوردن و احساس تهوع و ناخوشایند در معده بود، جمع آوری شد. سطح سرمی ایمونوگلوبین G ضد هلیکوباکترپیلوری شرکت کنندگان اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های کای اسکویر، تی تست و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

فراوانی عفونت هلیکوباکترپیلوری در گروه مورد 7/33% و در گروه شاهد 1/18% به دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (021/0=p). در رگرسیون لجستیک از بین متغیرهای سن، پاریتی، گراویدیتی، شاخص توده بدنی، سن بارداری و عفونت هلیکوباکتری؛ تنها عفونت هلیکوباکترپیلوری به عنوان ریسک فاکتور هایپرامزیز گراویداروم شناخته شد (400/5 -180/1، 95% CI، 524/2=OR) (017/0=p).

در این پژوهش اختلاف آماری معناداری بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و هایپرامزیز گراویداروم مشاهده شد. با توجه به اینکه درمان موثری برای کاهش هایپرامزیز گراویداروم وجود ندارد، می تواند یکی از اهداف پژوهش های آینده باشد.