مقایسه مقاومت کششی بتن قلیافعال و بتن معمولی در دمای بالا

در سال های اخیر بکارگیری از منابع معدنی فرآوری شده در علم مهندسی عمران چشم اندازه گسترده ای را به خود اختصاص داده است. برخی از این مصالح مانند سرباره کوره آهنگدازی به دلیل دارا بودن مواد سیلیسی آلومیناتی فرآوان در خود می توانند موجب بهبود چسبندگی و پرکنندگی در ساختار بتن شوند. در این پژوهش آزمایشگاهی، یک طرح اختلاط از بتن معمولی با عیار سیمان 450 کیلوگرم بر متر مکعب ساخته شد. یک طرح اختلاط نیز از بتن قلیافعال بر پایه سرباره کوره آهنگدازی ساخته شد تا میزان مقاومت کششی بتن تحت دمای محیط و حرارت 500 درجه سلسیوس، در سن عمل آوری 90 روزه مورد مقایسه و ارزیابی قرار گیرد. در ادامه آزمون های طیف سنجی پراش اشعه ایکس (XRD) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) در سن عمل آوری 90 روزه در دمای محیط و تحت حرارت 500 درجه سلسیوس، به منظور بررسی بیشتر و راستی آزمایی نتایج حاصل از آزمون مقاومت کششی، بر روی نمونه های بتنی انجام گرفت. نتایج حاصله حاکی از کسب مقاومت کششی در دمای محیط، برای بتن معمولی به مقدار 048/5 مگاپاسکال و برای بتن قلیافعال به مقدار 41/4 مگاپاسکال است، که اختلاف 63/12 درصدی را دارا بود. با اعمال حرارت بالا به نمونه های بتنی، میزان افت مقاومت کششی در بتن معمولی به مقدار 51 درصد و در بتن قلیافعال به میزان 21 درصد، رسید. نتایج حاصل از آزمون های XRD و SEM ضمن هماهنگی با یکدیگر، در همپوشانی با نتایج حاصل از آزمون مقاومت کششی قرار داشتند.