اثر سمیت سولفات نقره بر شاخص های خون شناسی ماهی تیلاپیا نیل (Oreochromis niloticus) تغذیه شده با پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus)

افزایش فلزات سنگین سبب برهم زدن اکوسیستم های آبی با تاثیرگذاری بر پارامترهای فیزیولوژیکی، بیوشیمایی و سلول های ارگانیسم های آبزیان شده و سبب کاهش عملکرد ایمنی ماهیان می گردد. این مطالعه، با هدف تعیین تاثیر سمیت سولفات نقره بر شاخص های خونی ماهی تیلاپیا نیل (Oreochromis niloticus) تغذیه شده با سطوح مختلف پربیوتیک قارچ صدفی (Pleurotus ostreatus) صورت گرفت. به همین منظور، تعداد 120 قطعه بچه ماهی تیلاپیا نیل به مدت 6 هفته در 4 تیمار با جیره های 0، 0/05، 0/1،  2/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی تغذیه شدند. در پایان دوره تغذیه، نمونه های آزمایشی به مدت 14 روز در معرض سولفات نقره قرار گرفتند و نمونه برداری در دو زمان (در پایان دوره تغذیه، در پایان دوره مواجهه با سم) انجام و پارامترهای خون شناسی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که پربیوتیک به تنهایی اثر معنی داری برRBC ، MCV، هماتوکریت و هموگلوبین نداشت (0/05<P). اما میزان گلبول سفید،  MCHو  MCHCدر تیمارهای تغذیه شده با پربیوتیک 0/2 قارچ صدفی و مواجهه با سم، افزایش معنی داری داشت(0/05>P). در مجموع، پربیوتیک پودر قارچ صدفی ایمنی غیراختصاصی ماهی تیلاپیا را تحریک کرد و اثرات تخریبی ناشی از سولفات نقره را بر شاخص های خونی کاهش داد. در مجموع میزان 0/1و 0/2 درصد پربیوتیک قارچ صدفی در تیمارهایی که در معرض سولفات نقره بودند، توانست وضعیت شاخص های خونی ماهی تیلاپیا نیل را بهبود بخشد.