تاثیر کم آبیاری، کودهای شیمیایی و ورمی کمپوست بر ذرت علوفه ای (.Zea mays L)

خشکی یکی از مهم ترین فاکتورهای محدودکننده تولید ذرت در جهان است. از طرفی کاربرد منابع و نهاده های تجدیدپذیر مثل ورمی کمپوست یکی از اصول کشاورزی پایدار است. بنابراین به منظور بررسی اثر کم آبیاری، کودهای شیمیایی و ورمی کمپوست آزمایشی به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و به مدت دو سال در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه در دو سال 1396 و 1397 انجام شد. تیمار آبیاری در سه سطح شامل آبیاری کامل، 80 درصد نیاز آبی و 60 درصد نیاز آبی به عنوان فاکتور اصلی و کود شیمیایی در دو سطح شامل مصرف 100 درصد مقدار توصیه شده براساس آزمون خاک و 50 درصد این میزان در کرت های فرعی و سطوح مختلف کود ورمی کمپوست در سه سطح شامل صفر، سه و شش تن در هکتار در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شاخص سطح برگ از آبیاری کامل تا 60 درصد نیاز آبی از 51/4 به 6/1 کاهش یافت. بیش ترین میزان عملکرد علوفه تر (5/82 تن در هکتار) در تیمار آبیاری کامل و مصرف هم زمان 100 درصد کود شیمیایی و شش تن در هکتار ورمی کمپوست به دست آمد و کم ترین میزان آن (1/30 تن در هکتار) مربوط به تیمار 60 درصد نیاز آبی، 50 درصد کودهای شیمیایی و عدم مصرف ورمی کمپوست بود. در همه سطوح آبیاری درصد پروتیین علوفه با استفاده از کود شیمیایی و ورمی کمپوست افزایش یافت و بیش ترین درصد پروتیین علوفه (2/10 درصد) در تیمار آبیاری کامل و 100 درصد کود و شش تن هکتار ورمی کمپوست به دست آمد. براساس نتایج در تیمار آبیاری به میزان 60 درصد نیاز آبی و مصرف50 درصد کود شیمیایی، استفاده از ورمی کمپوست به میزان شش تن در هکتار نسبت به عدم مصرف، علوفه تر را 26/19 درصد و پروتیین را 9/6 درصد افزایش داد.