تاثیر هیومیک اسید و تنش شوری بر برخی شاخص های جوانه زنی و مرفوفیزیولوژیکی گل راعی ایرانی در شرایط کشت بافت

کاربرد ترکیب هایی که بتواند تحمل گیاهان را به تنش های محیطی از جمله شوری افزایش دهد دارای اهمیت است. برای ارزیابی تعدیل تنش شوری با استفاده از هیومیک اسید آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار روی گیاه دارویی گل راعی بومی ایران توده همدان (Hypericum perforatum L.) در آزمایشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح شوری (صفر، 50  و 100 میلی مول بر لیتر) نمک کلریدسدیمکلریدسدیم و چهار سطح هیومیک اسید (صفر، 25، 50، 100 میلی گرم بر لیتر) بود. بیش ترین درصد (65/98 درصد) و سرعت جوانه زنی (94/38) و طول ریشه (21/34 میلی متر) در تیمار 50 میلی مول بر لیتر هیومیک اسید و بدون شوری به دست آمد. بیش ترین ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و کلروفیل کل مربوط به شرایط بدون تنش و هیومیک اسید با غلظت 100 میلی مول بر لیتر بود. بیش ترین مقدار فنل در تیمار شوری 50 میلی مولار و هیومیک اسید با غلظت 50 میلی گرم بر لیتر بود. بیش ترین میزان آنتی اکسیدان (77/99 میلی گرم بر گرم) و فلاونویید کل (39/2 میلی گرم بر گرم) و کم ترین میزان پراکسیدهیدروژن (12/9 میکروگرم بر گرم) در تیمار شوری 100 میلی مولار و هیومیک اسید با غلظت 50 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. نتایج پژوهش نشان داد اثر تعدیل کننده به ویژه کاربرد سطوح 50 میلی گرم بر لیتر هیومیک اسید می تواند بر فرایندهای فیزیولوژیک و صفات رویشی گیاه گل راعی تحت تنش شوری اثرگذار باشد.