تاثیر دما روی نرخ شکارگری کنه شکارگر Amblyseius swirskii با تغذیه از کنه Tetranychus urticae

در سالهای اخیر، استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک برای مدیریت آفات مورد توجه بیشتری قرار گرفته و منجر به افزایش شرکت های تولیدکننده دشمنان طبیعی از جمله شکارگرها شده است. یکی از پدیده هایی که در بررسی کارایی و انتخاب دشمنان طبیعی، باید مورد توجه قرار گیرد، نرخ شکارگری و اثرات دما روی این ویژگی شکارگرها می باشد. کنه Athias-Henriot swirskii Amblyseius به عنوان نمونه ای از شکارگرهای فعال در گلخانه در حال حاضر در سراسر جهان علیه حشرات کوچک و کنه های مختلف به ویژه برای کنترل کنه تارتن دو لکه ای (TSSM)، Tetranychus urticae Koch استفاده می شود. برای بهبود پرورش انبوه این گونه و بهینه سازی کاربرد آن در مدیریت تلفیقی آفات، در پژوهش حاضر، ظرفیت شکارگری این کنه در کنترل کنه تارتن دو لکه ای در سه دمای ثابت 17، 22 و 27 درجه سلسیوس ، رطوبت نسبی 70-80 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، از کنه های بالغ استفاده شد و هر کنه بالغ با تعداد مشخصی از افراد ماده کنه آفت تغذیه شدند. نرخ تبدیل شکار خورده شده به نتاج تولید شده (Qp) روی کنه تارتن در دماهای 17، 22 و 27 درجه سلسیوس به ترتیب 71/7، 12/10 و 48/8 کنه محاسبه گردید که نشان دهنده حد بالایی از کنترل این آفت در دمای 22 درجه سلسیوس است. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، این کنه قادر هست تا در یک دامنه دمایی گسترده، کنترل موثری را روی کنه تارتن دو لکه ای داشته باشد و این امر می تواند در رهاسازی آن در گلخانه مدنظر قرار گیرد.