ارتباط رسالت و رضایت شغلی با کیفیت تدریس اعضای هیات علمی در زمان آموزش های مجازی اپیدمی کرونا

 داشتن رسالت و رضایت شغلی بالا در اعضای هیات‌علمی که به عنوان ارکان تعلیم و تربیت هر دانشگاه به حساب می‌آیند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی میزان رضایت و رسالت شغلی اعضای هیات‌علمی و همبستگی آن با کیفیت تدریس در زمان آموزش‌های مجازی اپیدمی کرونا انجام شد.

روش‌ها: 

دراین مطالعه توصیفی همبستگی 83 نفر از اعضای هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1399 شرکت نمودند. نمونه‌ها به صورت در دسترس و از طریق رسانه‌های اجتماعی با استفاده از دو پرسشنامه‌ی استاندارد رسالت شغلی دیک (Dick ) و رضایت شغلی مینه سوتا (Minnesota) به صورت آنلاین جمع‌آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون‌های اسپیرمن وکروسکال والیس) تجزیه و تحلیل شد.

 در این مطالعه میانگین نمره رسالت و رضایت شغلی افراد شرکت‌کننده به ترتیب 5/13± 56/92 (از مجموع120 نمره) و
±9/29 72/64 (از مجموع 95 نمره) به دست آمد. بین رضایت شغلی و کیفیت تدریس همبستگی مثبت معناداری به دست آمد (04/0=p و 23/0r=) در حالی که بین رسالت شغلی با کیفیت تدریس همبستگی معناداری مشاهده نگردید (19/0=p و 28/0-=r) هیچ یک از متغیرهای جنسیت، سابقه خدمت، مرتبه علمی، دارا بودن مسوولیت اجرایی، وضعیت تاهل، نوع استخدام و میزان تحصیلات با رسالت و رضایت شغلی همبستگی معناداری نداشتند.

نتیجه‌گیری: 

با توجه به نتایج به منظور افزایش کیفیت تدریس لازم است مدیران منابع رضایت و عدم رضایت شغلی اعضای هیات‌علمی را بخوبی شناسایی و در جهت بهبود آن توجه ویژه داشته باشند.