شکل گیری جهان زنده با هم-تکاملی

بعد از مهبانگ بزرگ و سپس تشکیل کره زمین، شرایط لازم برای پیدایش موجودات زنده بر روی کره زمین فراهم آمد. در طی زمان گونه های مختلف موجودات زنده تکامل یافته و روی کره زمین ظاهر شده اند. با افزایش تعداد گونه ها، برهمکنش های بین آنها نیز افزایش یافته است. برهمکنش های بین گونه ها، سرعت تکامل را افزایش داده و منجر به هم-تکاملی گونه های برهمکنش کننده با هم شده است. بخش بسیار زیادی از تکامل مربوط به هم-تکاملی گونه ها با یکدیگر است. به تازگی مشخص شده است که هم-تکاملی بسیار فراگیرتر، پویاتر و گسترده تر از آن چیزی است که در گذشته تصور می شد. چهار نکته اساسی در مورد هم-تکاملی موجودات زنده وجود دارد: موجودات زنده پیچیده برای زنده ماندن و تولیدمثل به برهمکنش های متقابل نیاز دارند؛ اکوسیستم های غنی از گونه ها بر پایه برهمکنش های متقابل ساخته شده اند؛ هم-تکاملی به شکل های مختلف انجام می شود و نتایج زیست محیطی متفاوتی را ایجاد می کند؛ و برهمکنش های بین گونه ای به صورت موزاییک های جغرافیایی سرنوشت هم-تکاملی را مشخص می کند. فعالیت های انسانی شامل پاره پاره کردن زیستگاه ها، شکار و صید بیش از حد، ترجیح دادن یک گونه به گونه دیگر، وارد کردن گونه های غیربومی به اکوسیستم های آسیب پذیر و... ، اغلب با تغییر ماهیت و شدت برهمکنش های بین گونه ای، روند هم-تکاملی را مختل می کند.