مروری بر فرآیند پیری در گیاهان

بررسی مرگ و از بین رفتن گیاه با تعریف پیری سلولی گیاه تکمیل می شود. پیری بخش جدایی ناپذیر رشد گیاه است، مانند بسیاری دیگر از فرآیندهای گیاهی، یک برنامه کنترل ژنتیکی است که توسط مجموعه ای از عوامل محیطی و ژنتیکی تنظیم می شود. این عوامل و مکانیسم های ناشی از آن ها پاسخگوی ارتباط بین منابع و مخازن است که سیگنال های قند و تنظیم هورمونی و ژنتیک سلولی، نقش اصلی را ایفا می کنند. در طول پیری، موادمغذی مانند نیتروژن، فسفر و قندها از تخریب ماکرومولکول ها در سلول های برگ آزاد می شوند تا به اندام های در حال رشد یا بافت های ذخیره سازی اختصاص یابند. علایم ظاهری پیری برگ شامل تخریب کلروفیل، خشک شدن و سرانجام مرگ گیاه می شود. شناخت پیری روندی مهم است، زیرا با شناخت کافی آن می توان در جهت دلخواه، دستکاری کرد. بعنوان مثال رویکردهای ژنتیکی-مولکولی کنونی با انسداد تولید اتیلن یا افزایش تولید سیتوکینین، بر اساس مکانیسم های هورمون گیاهی باعث تاخیر وقوع پیری می شود، بهنگام مهار پیری برگ، می توان محصولات و زیست توده بیشتری را بدست آورد، همچنین ذخیره و ماندگاری برخی محصولات گیاهی را افزایش داد. به منظور درک پیری برگ، با استفاده از روش های مختلف عملکردی ژنی، توصیف بسیاری از SAGها، بویژه عوامل رونویسی و اجزای رمزگذار مسیرهای انتقال، انجام می شود.