نقش رفتار شهروندی فردی در نوآوری سازمانی مدارس با میانجیگری تسهیم دانش در معلمان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش رفتارشهروندی فردی در نوآوری سازمانی مدارس با میانجیگری تسهیم دانش در معلمان دوره ابتدایی بود. روش تحقیق توصیفی - همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معلمان دوره ابتدایی ناحیه دو شهر کرمانشاه به تعداد 1150 نفر بودند که براساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 291 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسشنامه استاندارد رفتار شهروندی فردی شویبسکی (2014)، تسهیم دانش واندن هوف و وان وینن (2004) و نوآوری سازمانی مدارس آمید و همکاران (2002) استفاده شد. پایایی و روایی ابزار با تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تاییدی تعیین شد و مقدار پایایی به ترتیب برای رفتار شهروندی 90/0، تسهیم دانش 92/0 و نوآوری سازمانی 94/0 گزارش شد. جهت تحلیل داده ها از تحلیل مسیر تاییدی با استفاده از نرم افزار Lisrel استفاده شد. نتایج نشان داد که رفتار شهروندی فردی و تسهیم دانش معلمان اثر معنادار بر نوآوری سازمانی مدارس در سطح 05/0 دارد. رفتار شهروندی فردی به واسطه تسهیم دانش اثر معنادار بر نوآوری سازمانی مدارس در سطح 05/0 دارد. همچنین رفتار شهروندی فردی و تسهیم دانش قادر به تبیین 47% واریانس نوآوری سازمانی مدارس می باشد.