ارزیابی دامنه ی نفوذ آب شور دریاچه ی مهارلو به آبخوان ساحلی با ویژگی های آب شیمیایی

مدیریت اندوخته های آب شیرین در سفره های ساحلی دریاچه های شور نیازمند درک پویایی سامانه ی جریان و تکامل زمین شیمیایی است. تکامل آب زمین شیمیایی شوری آب سفره های ساحلی در تاثیر پدیده های نفوذ آب شور دریاچه، یا ورود مستقیم آب شور به آن بسیار پیچیده است. هدف از این پژوهش بررسی دامنه ی نفوذ و ورود آب شور دریاچه ی مهارلو به سفره ی ساحلی آبخوان مهارلو با سنجه های آب شیمیایی، و بررسی تکامل آب شیمیایی آب های زیرزمینی آن است. اطلاعات افت وخیز سطح ایست آبی و دگرگونی های (تغییرات) مکانی، ژرفایی و زمانی ترکیب شیمیایی و شوری آب زیرزمینی سفره، و روش های گوناگونی از جمله بررسی نقشه های سطح ایست آبی و شوری، نمودار تکامل آب شیمیایی آب، نمودار استیف و نسبت یون کلرید به برومید به کار برده شد. برپایه ی نتیجه ی به دست آمده در دوره ی پژوهش (بهمن 1397 تا بهمن 1398) بلندی سطح ایست آبی در منطقه ی وسیعی از آبخوان پایین تر از بلندی کف دریاچه است، که باعث شده است در شیب معکوس آبی، آب شور دریاچه مستقیمانه وارد آبخوان شود. از این رو، علاوه بر پدیده ی معمول نفوذ آب شور به دلیل اختلاف چگالی و غلظت، شوری آبخوان به شدت از ورود مستقیم آب شور اثر می گیرد. آبخوان از نظر شوری و تاثیر آب دریاچه بر شوری آن به سه پهنه تقسیم شد: منطقه ی اول از حاشیه ی دریاچه تا فاصله ی بیشینه ی 1000 متر که کاملا در تاثیر ورود آب شور دریاچه است، منطقه ی دوم (میانی) از 1000 متری تا حدود 1500 متر که در تاثیر هر دو پدیده ی نفوذ آب و ورود آب شور دریاچه است، و منطقه ی سوم از 1500 متر تا حدود 2200 متر در دامنه ی مرز کارستی جنوبی که منطقه ی تغذیه ی آبرفتی آبخوان است، و کیفیت آب آن برای کشاورزی بسیار مناسب است.