بررسی ارتباط اضطراب خواندن و راهبرد های خواندن و درک مفاهیم در میان فراگیران زبان انگلیسی با درجات مختلف مهارت زبانی

مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه میان اضطراب خواندن در زبان انگلیسی و میزان بسندگی در خواندن و راهبردهای مورد استفاده فراگیران در هنگام بروز اضطراب خواندن و نوع استفاده از راهبردها و اضطراب خواندن صورت پذیرفت. بدین منظور، مقیاس اضطراب خواندن زبان خارجی توسط ساییتو و همکاران (1999) به منظور اندازه گیری سطح اضطراب شرکت کنندگان در خواندن و نیز پرسشنامه (SORS)  جهت بررسی راهبردهای خواندن اقتباس شده از مختاری و شعاری (2002) مورد استفاده قرار گرفت. پاسخ های شرکت کنندگان (تعداد = 100) در مورد وضعیت اضطراب خواندن و استفاده از راهبردها از طریق دو پرسشنامه ذکر شده جمع آوری شد. پاسخ های فراگیران ایرانی به راهبردهای خواندن در مواجهه با زمینه های اضطراب آور به سه بخش از جمله راهبردهای "جهانی"، "حل مسیله" و "پشتیبانی" بررسی گردید و نتایج بر روی سه نوع اضطراب خواندن از جمله "جزء به کل"، "کل به جزء" و "اضطراب محیطی" مربوط به خواندن کلاسی تحلیل شد. به منظور آزمون رابطه بین راهبردهای خواندن ترجیحی یادگیرندگان زبان انگلیسی ایرانی و سطوح اضطراب آنها، رگرسیون لاجیت چند جمله ای مورد استفاده قرار گرفت و مشخص شد که دانشجویان با سطوح اضطراب خواندن پایین، از راهکارهای حل مسیله در مقایسه با راهکارهای پشتیبانی و جهانی استفاده می کنند. در خصوص تعامل سطح بسندگی در خواندن فراگیران، نتایج حاکی از آن بود که در میان فراگیران با سطوح اضطراب پایین تر، احتمال استفاده از راهبرد های حل مساله کمتر شده و نتایج به نفع استفاده از راهبرد های پشتیبانی سوق می کند. در نهایت، نتایج احتمالی با توجه به بهبود دستورالعمل های خواندن برای دانش آموزان ایرانی مورد بحث قرار گرفته است.