مقایسه تاثیر دو روش تمرینات اصلاحی رایج و تمرینات اصلاحی آکادمی ملی طب ورزش آمریکا (NASM) بر تغییرات ناهنجاری زانوی پرانتزی و تعادل نوجوانان فوتبالیست: یک مطالعه ی ترکیبی

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
مقدمه
زانوی پرانتزی یکی از شایع ترین ناهنجاری ها در بین نوجوانان است؛ و دستیابی به یک برنامه اصلاحی مناسب جهت کاهش این عارضه همواره مورد توجه می باشد. هدف از این مطالعه اثرگذاری روش تمرینات اصلاحی رایج؛ و تمرینات اصلاحی NASM؛ بر تغییرات ناهنجاری زانوی پرانتزی و تعادل نوجوانان فوتبالیست بود.
روش : پژوهش حاضر از نوع تلفیقی کیفی - کمی با رویکرد نیمه تجربی بود. در این مطالعه برای جمع آوری دادها از مصاحبه ها و آزمون های آزمایشگاهی استفاده شد. در مطالعه حاضر 42 نوجوان با دامنه سنی 14 تا 18 سال که دارای ناهنجاری زانوی پرانتزی بودند؛ به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به 3 گروه 14 نفری شامل گروه تمرینات اصلاحی NASM، گروه تمرینات رایج و گروه کنترل تقسیم شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل چارچوبی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته ها: تحلیل داده های حاصل از مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته منجر به استخراج دو طبقه اصلی عوامل نگرشی (درد و ناتوانی، تغذیه، ژنتیک، شاخص توده بدنی و میزان اعتماد به نفس) و عوامل انگیزشی (عملکرد روزانه، فعالیت ورزشی، تناسب ظاهری، تداوم شغل و موقعیت های اجتماعی و عدم تعادل عضلانی) شد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد؛ که دو روش تمرینات اصلاحی رایج و NASM باعث اصلاح ناهنجاری زانوی پرانتزی می شود؛ که در این میان پروتکل تمرینات اصلاحی NASM تاثیر بیشتری در اصلاح عارضه زانوی پرانتزی داشت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از مصاحبه و نتایج آزمایشگاهی که هر دو نتایج تحکیم کننده اثربخشی این تمرینات بر روی افراد دارای زانوی پرانتزی بود؛ استفاده از پروتکل NASM به درمانگران، متخصصین حرکات اصلاحی و مربیان به منظور اصلاح عارضه زانوی پرانتزی توصیه می شود.
زبان:
انگلیسی
صفحات:
14 تا 30
لینک کوتاه:
https://magiran.com/p2529121 
مقالات دیگری از این نویسنده (گان)