محوریت قرائت اهل بیت و روش شناخت آن
باتوجه به قرایات گوناگون درباره کلمات قرآن کریم و قرایاتی از اهل بیت درباره فرش قرایات، پرسش اصلی این است که جایگاه قرایات اهل بیت در میان قرایات و روش تحصیل آن چیست؟ مفاد حدیث ثقلین و دیگر روایات بیانگر آن است که اهل بیت در شناخت قرایت صحیح مانند فهم معارف قرآن کریم، مرجعیت دارند؛ ازاین رو اعتبار مصحف موجود شکل یافته در جریان توحید مصاحف و عدم اعتبار قرایات غیرمنطبق با آن، برای آن است که افزون بر اجماع، از تایید حضرت علی نیز برخوردار است و قرایت قطعی امام معصوم بر دیگر قرایات منطبق بر مصحف موجود، مقدم می باشد؛ پس از آن، اجماع قاریان بیانگر قرایت اهل بیت است؛ زیرا اگر قرایت مجمع علیه مخالف قرآن منزل بود، آنان در برابر آن موضع می گرفتند. درصورت عدم دسترسی به قرایت قطعی اهل بیت و قرایت اجماعی کاشف از قرایت آنان، نزدیک ترین قرایت به قرایت آنان که قرایت حفص از عاصم است، پذیرفته می شود. مقاله حاضر با روش کتابخانه ای و تحلیلی به تبیین مرجعیت اهل بیت در قرایت و روش شناسی قرایت آنان پرداخته است