کاهش زیستی کروم شش ظرفیتی در خاک آلوده با استفاده از باکتری غیرمتحرک شده روی بیوچار جلبک

هدف این پژوهش حذف کروم شش ظرفیتی (VI) از یک خاک آلوده از طریق کاهش آن به کروم سه ظرفیتی (III) توسط باکتری Shewanella sp.. غیرمتحرک شده بر روی بیوچار جلبک و بررسی انباشتگی آن در گیاه جو بود. خاک لوم شنی با mg kg-1 50 کروم (VI) آلوده و به مدت دو هفته انکوباسیون شد. سپس آزمایش گلدانی کشت جو در پاییز 1400 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه گیلان در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در خاک آلوده انجام شد. تیمارها شامل باکتری Shewanella sp. (S)، بیوچار جلبک (B)، بیوچار جلبک + باکتری Shewanella sp. (BS) و باکتری Shewanella sp.. غیرمتحرک شده بر روی بیوچار جلبک (IB) بودند. خاک آلوده به کروم (VI) و غیرآلوده نیز به ترتیب کنترل مثبت (C+) و منفی (C-) بودند. گیاه پس از 30 روز برداشت و وزن خشک ریشه و اندام هوایی آن اندازه گیری شد. مقدار کروم کل و کروم (VI) در ریشه، اندام هوایی گیاه و خاک اندازه گیری شد و مقدار کروم (III) از تفاضل مقدار کروم کل و کروم (VI) به دست آمد. نسبت رشد، فاکتور انباشت کروم (VI) در ریشه و اندام هوایی و فاکتور انتقال آن در گیاه محاسبه شد. بیشترین و کمترین مقدار کروم (III) در ریشه، اندام هوایی و خاک به ترتیب در تیمارهای IB و C+ به دست آمد. در تیمارهای آلوده به کروم (VI) بیشترین و کمترین مقدار وزن خشک ریشه و اندام هوایی به ترتیب در تیمارهای IB و C+ مشاهده شد. در تیمار BS کاهش کروم (VI) در خاک نسبت به دو تیمار S و B بیشتر بود. کمترین و بیشترین نسبت رشد گیاه به ترتیب در تیمار C+ (8/23 درصد) و IB (60 درصد) مشاهده شد. تیمارهای BS و IB سبب کاهش بیشتر فاکتور انتقال شد. بنابراین غیرمتحرک کردن باکتری بر روی بیوچار می تواند در پالایش خاک های آلوده به کروم موثر باشد.