بررسی رابطه بین ناتوانی در اندام تحتانی و یافته های آزمایشگاهی و کلینیکی در بیماران مبتلا به روماتوئید ‏آرتریت

هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی ارتباط بین ناتوانی در اندام تحتانی با مولفه های شدت و فعالیت بیماری روماتویید آرتریت مانند تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس، زمان خشکی صبحگاهی و شاخص مفصلی ریچی است. هدف بعدی  بررسی روایی گروه های شناخته شده با استفاده از ارزیابی نمره پرسشنامه RAOS بین حالت های منفی و مثبت یافته های آزمایشگاهی فاکتور روماتویید، سرعت رسوب گلوبول های قرمز و پروتیین واکنشی سی می باشد.
از 234 بیمار مبتلا به آرتریت خواسته شد تا نسخه فارسی پرسشنامه نمره دهی پیامدهای روماتویید و آرتریت (Rheumatoid and Arthritis Outcome Score; RAOS) که شامل گزارش بیماران از وضعیت پاهایش و مشکلات وابسته  است) را کامل کنند. در پژوهش حاضر ابتدا یافته های عملکردی مانند تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس، زمان خشکی صبحگاهی و شاخص مفصلی ریچی توسط پزشک متخصص روماتولوژی ثبت می گردید. سپس جهت اندازه گیری دیگر یافته های آزمایشگاهی از بیمار آزمایش خون گرفته می شد.
ضریب همبستگی اسپیرمن بین خرده مقیاس فارسی پرسشنامه RAOS و تعداد مفاصل متورم و دردناک، مدت زمان سفتی صبحگاهی، شاخص مفصلی ریچی، درد و سلامتی بین 0/51 الی 0/74 بود. به علاوه آزمون من ویتنی نشان داد که اختلاف معنی داری  بین نمرات نسخه فارسی پرسشنامه RAOS در سطوح مثبت و منفی آزمون های سرعت رسوب گلبول های قرمز و  پروتیین واکنشی سی وجود دارد. در بررسی ارتباط سنجی، متغیرهای درد و سلامتی تقریبا با تمام خرده مقیاس های پرسشنامه RAOS ارتباط معناداری داشتند.
نسخه فارسی پرسشنامه RAOS یک ابزار معتبر جهت اندازه گیری ناتوانی در بیماران دارای روماتویید آرتریت است.