تدوین مدل علی درگیری تحصیلی بر اساس احساس تنهایی با توجه به نقش میانجی گری استرس کرونا

هدف این پژوهش، تعیین نقش واسطه ای استرس کرونا در رابطه میان احساس تنهایی با درگیری تحصیلی بود. روش پژوهش، همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه ی این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 401-1400 بود. حجم نمونه آماری بر اساس قاعده سرانگشتی کلاین برابر 240 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری در دسترس و با پرسش نامه آنلاین انجام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسش نامه احساس تنهایی دانشگاه کالیفرنیا (UCLA)، مقیاس استرس کرونا (CSS-18) و مقیاس درگیری تحصیلی ریو و تسینگ (AES) بود. تحلیل ها به روش مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای بسته آماری برای علوم اجتماعی 22 SPSS- و نرم افزار آموس 24 AMOS- انجام شدند. نتایج نشان داد احساس تنهایی بر درگیری تحصیلی تاثیر مستقیم و به واسطه ی استرس کرونا تاثیر غیرمستقیم دارد. با توجه به نتایج لازم است برای افزایش درگیری تحصیلی در محیط آموزش عالی؛ برنامه های مداخله ای، برگزاری کارگاه های آموزشی و دادن مشاوره برای کاهش این عوامل در راستای افزایش درگیری تحصیلی دانشجویان اقداماتی صورت گیرد.