پیوند سلول های بنیادی جنینی موش سوری استرس اکسیداتیو و التهاب را در مدل حیوانی سکته مغزی کاهش می دهد

سکته مغزی دومین عامل مرگ و میر و ناتوانی جسمی در جهان می باشد. سلول درمانی به دلیل توانایی در ترمیم و جایگزینی نورون های آسیب دیده می تواند به عنوان گزینه مناسبی در نظر گرفته شود. سلول های بنیادی جنینی موش (mESCs) به دلیل آزادسازی فاکتورهای رشد و نروتروفیک به عنوان کاندید  بالقوه برای تحقیق حاضر در نظر گرفته شد.

روش ها :

موش ها به سه گروه اصلی شاهد، کنترل و گیرنده پیوند سلول های بنیادی جنینی موش (mESCs) تقسیم بندی شدند. درگروه mESCs، القای ایسکمی مغزی به روش انسداد شریان مغزی میانی (MCAO) ، چهار روز پس از تزریق نیم میلیون سلول به استریاتوم مغز موش به روش جراحی استریوتاکسی صورت گرفت. موش ها به زیرگروه هایی جهت بررسی نواقص نورولوژیک، حجم انفارکتوس، میزان استحکام سد خونی-مغزی، ادم، بررسی فعالیت آنزیم سوپر اکسید دسموتاز (SOD) و بیان ژن های گیرنده یونوتروپیک گلوتامات GRIN1 و نیتریک اکسید سنتاز NOS1 تقسیم بندی شدند.

یافته ها: 

در گروه mESCs، کاهش معناداری در نواقص نورولوژیک، حجم انفارکتوس، آسیب سد خونی-مغزی و ادم نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. همچنین بیان ژن هایGRIN1 و NOS1 کاهش معناداری را در گروه mESCs نسبت به گروه کنترل نشان داد. همچنین افزایش معنادار بیان آنزیم SOD در گروه mESCs نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید.

نتیجه گیری :

نتایج مطالعه حاضر نشان داده است که پیوندmESCs  موجب کاهش آسیب های ایسکمی گردید که احتمالا بخشی از این اثربه واسطه کاهش بیان ژن های مرتبط با التهاب و تحریک پذیری نورونی و افزایش آنزیم آنتی اکسیدانی است.