تاملی بر دفاعیه‎ های فاطمی از نظام علوی

استمرار نظام علوی، به رهبری حضرت علی علیه السلام در تداوم نظام نبوی، از اندیشه های راهبردی حضرت فاطمه علیهاالسلام است که در مدافعه و مبارزه برای تبیین مبانی و تحقق عملی آن در جامعه، از جان خویش نیز مایه گذاشت. حضرت فاطمه علیه االسلام به عنوان نمونه ای از انسان کامل در مکتب اسلام، پس از درگذشت رسول خدا صلی الله علیه وآله، در کنار دین داری و پارسایی، در نقش یک کنش گر سیاسی اجتماعی، در دفاع از رهبری علوی، به موضع گیری و اقدام عملی پرداخت. او برای دفاع از رهبری و نظام علوی، در دو خطبه ‎ی کبیره و صغیره‎ ی خویش، با تبیین تحولات جامعه‎ ی اسلامی و دگرگونی های پدیدآمده در میان امت، به روشنگری و آگاهی بخشی پرداخت. در این مقاله، به روش توصیفی‎ تحلیلی، با تاکید بر خطابه های حضرت زهرا علیه االسلام در برابر تحولات جامعه در آغاز عصر خلافت اسلامی، موضع آن حضرت بررسی شده است. یافته ی این پژوهش نشان می دهد که مبارزه ی حضرت علیه االسلام در متن رسالت دینی و مبتنی بر بصیرت قرآنی، مبارزه ای مکتبی برای استقرار نظام علوی به امامت حضرت علی علیه السلام در برابر شیخوخیت قرشی و نظام خلافت برآمده از گفتمان سقیفه بود.