بررسی جواز بنای بر قبور بر اساس آیه 21 سوره مبارکه کهفاز منظر فریقین و مخالفان آن

بر اساس منابع تفسیری فریقین ذیل آیه 21 سوره کهف، جواز ساخت بناء و بارگاه بر مزار اولیای الهی استنباط می شود. چنانکه مفسران شیعه و غالب مفسران اهل سنت هم نظر با آنان در مورد جواز مسجدسازی بر قبور یا کنار قبور صالحان از این آیه تردید نداشته و بر همین مبناء صراحتا یا تلویحا حکم بر جواز مسجدسازی و تبرک جستن از قبور اولیاء الهی را داده اند. در این بین برخی با استناد به عدم دلالت این آیه و انکار منع این عمل توسط قرآن در جواز بنای بر قبور با تکیه بر روایاتی چند و تمسک به برخی گزارشات تاریخی، سعی در نفی و انکار این مسیله داشته اند که با تحلیل دقیق تر روایات ناهی و مخالف، آن را را عام ندانسته و معلل به موارد خاص مقید به همان موارد تعلیل اختصاص داده. علاوه بر آن که عدم تواتر معنوی این اخبار و مخالفت و تعارض پاره‏ای از آنها با دیگر آیات قرآن و مسلمات تاریخی و اشکالات سندی و متنی آن ها در جهت منع و حرمت بناء بر قبور در جهت مقابله با آیه مذکور منتفی و ساختن حرم برای انبیاء و اولیای الهی نه تنها مشروعیت داشته، بلکه از اعمال مستحبه نیز به شمار رفته است.