سوءاستفاده از عوامل بیولوژیکی زئونوز در بیوتروریسم: تهدیدی بالقوه
استفاده از عوامل بیولوژیکی زیونوز در بیوتروریسم برای ایجاد آسیب یا مرگ مفهوم جدیدی نیست. اصطلاح بیوتروریسم که به عنوان حمله بیولوژیکی نیز شناخته می شود، انتشار عمدی میکروارگانیسم های بیماری زا در بین جمعیت های انسانی، دامی و حتی محصولات غذایی است که با ایجاد بیماری و مرگ باعث ایجاد رعب، وحشت و خسارت های گسترده اقتصادی می شود. بیوتروریسم به قرن چهاردهم بازمی گردد، زمانی که اجساد را در چاه های دشمن انداختند تا آب آشامیدنی را مسموم کنند. این عوامل طیف گسترده ای از جمله باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و سموم (با منشا میکروبی، گیاهی یا حیوانی) را تشکیل می دهند. بیش از 30 جنگ افزار بیولوژیک شناسایی و بر اساس ویژگی ها و کاربرد آنها طبقه بندی شده اند که به استثنای آبله، وبا و شیگلوز تماما زیونوز هستند. عوامل بیولوژیک در سه گروه A ، B و C طبقه بندی می شوند و سیاه زخم، بوتولیسم، طاعون، آبله، تولارمی، و تب های خونریزی دهنده ویروسی را به عنوان عوامل گروه A که بزرگ ترین خطر برای امنیت ملی هستند، فهرست می کنند. اخیرا پاندمی کووید-19 نیز سوالات بسیاری را مبنی بر استفاده بیولوژیک از کروناویروس ها مطرح کرد. هدف از این مقاله بررسی ارتباط عوامل بیولوژیک زیونوز مورد استفاده احتمالی در بیوتروریسم و آمادگی در حل سریع بحران های محتمل است.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.