□ بررسی عملکرد دو بازدارنده آلی به کمک تئوری تابع چگالی و آزمایشات الکتروشیمیایی به منظور پیش گیری از خوردگی فولاد کربنی در محیط 1M HCl

در این پژوهش اثر بازدارندگی دو بازدارنده خوردگی آلی با نام‌های 2-آمینو 5-نیتروتیازول (Enheptin) و 2-آمینو سولفونیک اسید 2-Aminoethanesulfonic acidبر فولاد کربنی 4130 در محلول اسید کلریدریک به کمک آزمون‌های آزمایشگاهی پلاریزاسیون تافل (Tafel) و تیوری تابع چگالی (DFT) (به کمک نرم افزار Gaussian 09W) بررسی و مقایسه شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت بازدارنده‌ها در محیط اسیدی میزان درصد بازدارندگی بیشتر شد. هر دو ماده بازدارنده آلی بر واکنش‌های کاتدی (احیای هیدروژن) و آندی (انحلال فلز) تاثیر گذاشتند، لذا می توان این مواد را به عنوان بازدارنده‌های خوردگی ترکیبی طبقه بندی نمود. با افزایش غلظت این دو بازدارنده در محیط اسیدی میزان اثربخشی بازدارندگی بیشتر شده و در غلظت‌های ثابت اثربخشی Enheptin بیشتر از ماده 2-Aminoethanesulfonic acid بود. نتایج و پارامترهای استخراج شده از تیوری تابع چگالی)نرم افزار (Gaussian 09W نیز نشان داد تمایل شیمیایی و الکترونی اوربیتال‌های اتمی مولکول Enheptin به سطح فلز بیشتر بود.