روش های مرسوم تعیین گونه های سنگی در سنگهای کربناته و معرفی روشی جامع برای تعیین پتروفیزیکی گونه های سنگی با مثالی از ایران

تعیین گونه‌های سنگی در سنگهای کربناته، به توزیع پارامترهای مخزنی در مدل‌های سه‌بعدی زمین‌شناسی کمک کرده و برای ساخت مدل خواص مخزنی از قبیل تراوایی و اشباع آب ضروری است. روش‌های مختلفی برای تعیین گونه‌های سنگی وجود دارد که مبنای اغلب آن‌ها استفاده از داده‌های مغزه می‌باشد. از جمله این روش‌ها می‌توان روش وینلند، پیتمن، شاخص کیفیت سنگ و نمودارهای متقاطع تخلخل و تراوایی را نام برد. روش های متداول جهت تعیین گونه‌های سنگی، دارای ضعف های اساسی در ترکیب فرآیندهای دیاژنزی، انتقال گونه سنگی از مقیاس مغزه به مقیاس نگار پتروفیزیکی، بررسی شکاف‌ها و استفاده از روش مناسب برای توزیع واقع‌ بینانه گونه‌های سنگی در مدل سازی استاتیک مخزن می‌باشند. در این مقاله، ضمن معرفی روش های مرسوم برای تعیین گونه های سنگی، روش پیشنهادی مطرح شده توسط اسکالینسکی و کنتر بعنوان روشی جامع برای تعیین گونه های سنگی، به همراه یک مطالعه موردی مورد بحث قرار می گیرد. این روش مبتنی بر یکپارچه کردن مقیاس مغزه و نگار پتروفیزیکی با تعریف گونه‌های سنگی در مقیاس مغزه و پیش‌بینی در مقیاس نگار بوده و می تواند بعنوان یک نقشه راه منعطف از مقیاس مغزه تا مقیاس مدل‌های سه ‌بعدی برای سناریوهای متفاوت، در طول عمر توسعه میدان مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه براساس داده های محدود مربوط به مخزن سروک در یکی از میادین دشت آبادان بخشهای مربوط به تعیین رخساره های الکتریکی، تعیین واحدهای جریانی براساس روش آموفیله و نیز تعیین گونه های سنگی براساس روش لوسیا و وینلند از روش پیشنهادی مطرح شده انجام گرفت. براین اساس چهار رخساره الکتریکی و سه گونه سنگی تشخیص داده شد.