تاثیر سطوح آبیاری و سیستم های مختلف خاک ورزی بر عملکرد سورگوم دانه ای
بهمنظور مطالعه تاثیر سیستمهای مختلف خاکورزی و سطوح آبیاری بر عملکرد سورگوم دانهای، آزمایشی بهصورت کرتهای یکبار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه تهران در سال 1395 اجرا شد. عامل اصلی در این آزمایش خاکورزی با دو سطح (بدون خاکورزی و مرسوم) و عامل فرعی سطوح آبیاری با سه سطح (بدون تنش آبی، تنش آبی متوسط و تنش آبی شدید به ترتیب بر اساس 75، 110 و 150 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اثر خاکورزی بر صفت عملکرد دانه در سطح احتمال 1 درصد و بر صفت کارایی مصرف آب در سطح احتمال 5 درصد معنیدار شد. همچنین تاثیر سطوح آبیاری بر صفات ارتفاع بوته، تعداد دانه در خوشه، عملکرد دانه، عملکرد زیستی و کارایی مصرف آب در سطح احتمال 1 درصد و بر صفت وزن هزار دانه در سطح احتمال 5 درصد معنیدار بود. بیشترین ارتفاع بوته (38/100 سانتیمتر)، تعداد دانه در خوشه (2408 عدد)، وزن هزار دانه (33/31 گرم)، عملکرد دانه (5843 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد زیستی (11575 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری در شرایط نرمال رطوبتی (75 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر) و بیشینه کارایی مصرف آب (15/1 کیلوگرم بر مترمکعب) از تیمار آبیاری در شرایط تنش خشکی شدید (150 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر) حاصل شد. همچنین روش بدون خاکورزی نسبت به روش خاکورزی مرسوم موجب افزایش عملکرد دانه (25/16 درصد) و کارایی مصرف آب (72/13 درصد) شد.