محاسبه ی اثر پرتوهای بتا، تابش ایکس ترمزی و استفاده از ذرات B10 بر افزایش دز معادل چشمه ی براکی تراپی Cf252

چشمه 252Cf یک چشمه گسیلنده نوترون، پرتوهای گاما و ذرات آلفا و بتا می باشد. در مدل های رایج این چشمه جهت استفاده در براکی تراپی تنها نوترون ها و پرتوهای گاما در دزیمتری اطراف چشمه نقش دارند. در این مطالعه ضمن بررسی فرار پرتوهای بتا و تابش ایکس ترمزی از کپسول چشمه براکی تراپی 252Cf مدل ایزوترون، دزیمتری کل پرتوهای موثر در محیط آب اطراف چشمه انجام شد و افزایش دز معادل کل با استفاده از ذرات 10B محاسبه گردید.

با استفاده از کد مونت کارلو MCNPX.2.6.0 دزیمتری برای پرتوهای نوترون، گاماهای اولیه، ثانویه، ذرات بتا و تابش ایکس ترمزی در یک فانتوم کروی آب به شعاع cm 20 در فواصل 5/0 تا cm 6 از چشمه صورت گرفت و فاکتور افزایش دز با استفاده از ذرات B10 با غلظت ppm 50 محاسبه گردید.

یافته ها:

 بیشترین میزان اختلاف نسبی مقادیر دز معادل کل با در نظر گرفتن پرتوهای ایکس ترمزی و ذرات بتا نسبت به عدم حضور آن ها در فاصله cm5/0 از چشمه 19درصد است. با افزایش فاصله از چشمه میزان تاثیر این پرتوها در دز معادل کل کم شده به طوری که در فاصله cm 5/2 مقادیر آن به کمتر از 5/درصد0 می رسد. میزان تاثیر بورون در دز معادل کل با افزایش فاصله از چشمه افزایش پیدا می کند و در فواصل cm 5/0 تا cm 6 از چشمه، از 01/0 درصد به بیش از 22درصد می رسد.

بحث و نتیجه گیری: 

طبق یافته های موجود در این مطالعه دز ناشی از پرتوهای ایکس و ذرات بتا عبوری از کپسول چشمه نقش قابل ملاحظه ای در دزیمتری اطراف چشمه دارد و افزایش دز با استفاده از B10 به افزایش فاصله تومور از چشمه بستگی دارد که باید در کاربردهای کلینیکی مد نظر قرار گیرد.