تاثیر ورزش های دوران بارداری بر زایمان زودرس، پیامدها و فرجام نوزادی زنان باردار نخست زا «یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده»

زایمان زودرس به تولد نوزاد زنده کمتر از 37 هفته بارداری اطلاق می شود و یکی از عوامل مهم تعیین کننده ابتلا و میرایی نوزادان حول زایمان در سراسر جهان می باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر ورزش های دوران بارداری بر زایمان زودرس، پیامدها و فرجام نوزادی زنان باردار نخست زا می باشد.

مطالعه بر روی 80 زن باردار نخست زای سالم شهرستان دامغان که دارای شرایط ورود به مطالعه بودنددر سال 1398 انجام و تصادفی سازی تحت وب سایت صورت گرفت. ورزش های مدیریت شده شامل: پیاده روی فردی دو روز در هفته با شدت خود انتخاب بر اساس اصل افزایش بار، پیلاتس نشسته بهمراه استند ایروبیک بارداری با شدت متوسط سه بار در هفته و هر بار 45 دقیقه بود، که از هفته 18 تا 20 شروع و تا هفته 37 تا 39 بارداری ادامه داشت. گروه مقایسه مراقبت های معمول دوران بارداری را داشتند. از تحلیل واریانس چندمتغیره و تی مستقل برای مقایسه دو گروه استفاده شد.

یافته ها: 

میزان زایمان زودرس در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتایج آزمون های تی مستقل نشان داد که در متغیرهای آپگار دقیقه اول (p= 0.017) و اشباع اکسیژن (p= 0.001) بین دو گروه مداخله و مقایسه تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین گروه (مداخله یا مقایسه) و فرجام نوزادی (مثبت یا منفی) ارتباط وجود دارد و قرار گرفتن در گروه مداخله، پیش بینی کننده پیامد نوزادی مثبت است.

بحث و نتیجه گیری:

 ورزش منظم و مدیریت شده علاوه بر اثر مثبت بر پیامدهای نوزادی (آپگار دقیقه اول و اشباع اکسیژن) موجب نتایج مثبت در فرجام نوزادی به ویژه کاهش بستری نوزاد می گردد.