شناسایی ابعاد توانمندساز سازمانی کارکنان با رویکرد روانی

رویکرد روانی از مولفه های موثر بر مکانیزم های توانمندساز سازمانی می باشد؛ از این رو، در این پژوهش سعی می شود تا ابعاد توانمندساز سازمانی کارکنان با رویکرد روانی شناسایی گردد.

روش پژوهش آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان منتخب سازمان آموزش و پرورش استان مازندران با سابقه مدیریت و سیاست گذاری روش دلفی بود، حجم نمونه در بخش کیفی با در نظر گرفتن قانون اشباع به تعداد 20 نفر تعیین شد. در بخش کمی جامعه آماری شامل کارکنان ادارات آموزش و پرورش 32 منطقه شهرستان های استان مازندران بود. در بخش کمی حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد 320 نفر تعیین شد. ابزار اندازه گیری در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی شامل پرسشنامه محقق ساخته. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از تکنیک دلفی و در بخش کمی از ازمون فریدمن استفاده شده است.

یافته ها نشان داد که از نظر اولویت بندی ابعاد توانمندساز سازمانی کارکنان به ترتیب زیر می باشد. 1) تصمیم گیری 2) مهارت های شهروندی 3) ویژگی های فردی 4) همکاری.

نتیجه گیری: 

به طور کلی می توان بیان داشت که توانمندسازی کارکنان با توجه به رویکرد روانی می تواند روش جدیدی باشد که به منظور افزایش بهره وری از راه افزایش تعهد کارکنان به سازمان و برعکس مورد استفاده مدیران قرار گیرد و این شیوه ارزشمندی است که بین کنترل کامل مدیریت و آزادی عمل کارکنان توازن برقرار می کند.