تاثیر یک دوره تمرین تناوبی و مصرف هیدرو الکلی گزنه بر پروتئین شوک گرمایی 70 و القاء کننده متالوپروتئیناز ماتریکس خارج سلولی در موش های C57 مبتلا به سرطان ملانوما

پیشنهاد شده است که درمان هدفمند عوامل رشد و ایمنی ممکن است منجر به مهار موثرتری از تکثیر و عود تومور در سرطان ملانوما شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره تمرین تناوبی و مصرف هیدرو الکلی گزنه بر پروتیین شوک گرمایی 70 (HSP70) و القاء کننده متالوپروتییناز ماتریکس خارج سلولی (CD147) در موش های C57 مبتلا به سرطان ملانوما بود.

در این تحقیق تجربی، 20 سر موش C57 به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل (سرطانی)، تمرین (سرطانی)، گزنه (سرطانی) و تمرین - گزنه (سرطانی) تقسیم شدند. یک هفته پس از القا سرطان ملانوما، عصاره اتانولی گیاه گزنه به میزان mg/kg 30 به مدت هشت هفته مصرف کردند. برنامه تمرین تناوبی شامل دویدن روی تردمیل هر جلسه 60 دقیقه با سرعت 28 متر بر دقیقه، پنج روز هفته و به مدت شش هفته اجرا شد. میزان بیان ژن HSP70 و CD147 موش ها به روش RT-PCR اندازه گیری شد. داده ها به روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که تمرینات تناوبی، مصرف هیدرو الکلی گزنه و تمرینات تناوبی به همراه مصرف هیدرو الکلی گزنه منجر به افزایش معنی دار میزان HSP70 و کاهش معنی دار میزان CD147 در موش های C57 مبتلا به سرطان ملانوما شد (001/0>P).

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرینات تناوبی و مصرف هیدرو الکلی گزنه بتواند به ​​تنظیم عوامل رشد و ایمنی در سرطان ملانوما کمک کند.