بررسی اثر نانوذرات نقره روی بیان ژن rmtB در جدایه های بالینی مقاوم به آمینوگلیکوزید در باکتری سودوموناس آئروژینوزا

سودوموناس آیروژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب است که عفونت گسترده ای در بیمارستان ها ایجاد می کند. به دلیل استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها، سودوموناس آیروژینوزا به انواع آنتی بیوتیک ها مقاوم شده است. یکی از انواع مقاومت های کسب شده توسط این باکتری، مقاومت به داروهای آمینوگلیکوزید است. مهم ترین مکانیسم این مقاومت غیرفعال سازی آنزیماتیک آمینوگلیکوزیدها توسط آنزیم های تغییردهنده آن هاست. ژن rmtB در این مقاومت نقش دارد و به دلیل اینکه نانوذرات نقره خاصیت ضدباکتریایی دارند، هدف این مطالعه ارزیابی سطح بیان ژن rmtB در نمونه های سودوموناس آیروژینوزا مقاوم شده ای است که تحت تیمار نانوذرات نقره بوده اند.

مواد و روش ها:

 در این مطالعه تجربی، 53 نمونه از 11 آزمایشگاه سطح شهر مشهد در سال های 1399-1398 جمع آوری شدند. نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد آزمایشگاهی و کشت اختصاصی تعیین هویت شدند. برای بررسی فراوانی ژن rmtB از روش PCR استفاده شد. برای ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها، از روش انتشار دیسک بر اساس پروتکل (2018)CLSI استفاده شد. نانوذرات نقره توسط عصاره زنجبیل ساخته شدند و برای بررسی اثر نانوذرات نقره بر بیان ژن  rmtBاز روش Real time PCR استفاده شد. میزان مقاومت با آنتی بیوتیک های مختلف با آزمون کای دو قضاوت آماری شد.

یافته ها:

 از 53 نمونه سودوموناس آیروژینوزا، 51 نمونه به بیش از دو آمینوگلوکوزید مقاوم بودند. ارزیابی فنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های سودوموناس آیروژینوزا مقاوم به آمینوگلوکوزیید نشان داد که 61 درصد به آمیکاسین، 84 درصد به جنتامایسین و 23 درصد به توبرامایسین مقاومت داشتند. همچنین از 53 نمونه، 76 درصد به هر سه آمینوگلیکوزید بررسی شده مقاوم بودند. حداقل غلظت بازدارندگی در روش رقت در آگار برای نانوذرات نقره تا رقت 500 میکروگرم بر میلی لیتر بود. بررسی ملکولی نشان دهنده حضور ژن rmtB در تمام نمونه ها بود و نتیجه بررسی Real time PCR نشان داد که تاثیر نانوذرات نقره روی بیان ژن rmtB معنادار است (P<0/01).

نتیجه گیری:

 مقاومت بالایی نسبت به آمینوگلیکوزید در نمونه های جمع آوری شده از شهر مشهد وجود داشت. نانوذرات نقره تاثیر معنادار روی کاهش بیان ژن rmtB داشتند.