اثر بستر سه بعدی حاصل از بافت سلول زدایی شده بیضه رت بر روی تمایز سلول های اسپرماتوگونی موش

 در جنس مذکر، سلول‌های بنیادی اسپرماتوگونی (Spermatogonial stem cells-SSCs) عامل تولید سلول‌های جنسی و باروری هستند و کاهش و آسیب به آن‌ها از عوامل ناباروری است. کشت، تکثیر و تمایز SSCs در محیط آزمایشگاهی می‌تواند راهکاری برای درمان برخی از موارد ناباروی باشد. ما در این مطالعه که در سال 1399 در مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران انجام دادیم، رشد و تمایز SSCs روی بافت بیضه سلول‌زدایی شده (Decellularized testicular matrix-DTM)  موش صحرایی را بررسی کردیم.

 در این مطالعه تجربی، پس از استخراج SSCs با روش آنزیمی ‌از بافت بیضه موش تازه متولدشده این سلول‌ها به مدت سه هفته در محیط کشت اختصاصی تکثیر شدند. سلول‌ها پس از تایید هویت، برای تمایز در دو گروه یکی بر روی یک لایه ازDTM  و دیگری در ظروف کشت معمول کشت داده شدند. پس از گذشت چهار هفته کشت تمایزی بیان ژن‌‌های پیش از میوز (شامل: PLZF و OCT4) و ژن‌‌های میوزی (شامل: SCP3 و Protamine-2) در هر دو گروه با روش Real-time PCR سنجیده شد. برای اطمینان از نتایج حاصل تمام مراحل کار با سه بار تکرار زیستی انجام شد و نتایج حاصل با روش آنالیز واریانس یک طرفه (One way ANOVA) ارزیابی شد.

یافته‌ها: 

بررسی میزان بیان ژن‌‌ها‌ی پیش‌میوزی و میوزی پس از چهار هفته کشت تمایزی SSCs روی بستر دو بعدی و DTM با استفاده از Real-time PCR نشان داد که میزان بیان ژن‌‌های میوزی روی بستر DTM به میزان معنا‌داری افزایش یافته است (P ≤ 0.01).

نتیجه‌گیری: 

در شرایط کشت سه بعدی حاصل از DTM به دلیل ارتباط بهتر سلول‌ها و وجود ماتریکس خارج سلولی طبیعی، شرایط مناسب‌تری برای حفظ، تکثیر و تمایز SSCs نسبت به کشت دو بعدی ایجاد شده است.