طراحی مدل بومی جهت شناسایی گلوگاه های راهبردی بکارگیری هوش تجاری در افزایش چابکی زنجیره تامین

عدم چابکی ساختارهای زنجیره تامین، عامل بروز مشکلات فراوانی در بدنه سازمان های تولیدی و خدماتی است. هوش تجاری ابزاری است که سازمان ها می توانند به منظور دست یابی به چابکی از آن استفاده کنند و از مزایای آن بهره مند شوند اما به کارگیری آن همواره با چالش هایی همراه بوده است. این پژوهش با هدف طراحی مدل بومی جهت شناسایی گلوگاه های راهبردی به کارگیری هوش تجاری در افزایش چابکی زنجیره تامین انجام شده است. فرایند پژوهش طی دو مرحله تکمیل شده است که در مرحله اول (گام کیفی) با استفاده از نظرات خبرگان دانشگاهی و صنعتی در قالب نظریه داده بنیاد اقدام به شناسایی گلوگاه های راهبردی شده است. پس از شناسایی گلوگاه های راهبردی و در گام کمی پژوهش، ابتدا روابط بین عناصر گلوگاهی با استفاده از روش دیمتل شناسایی و مدل پژوهش استخراج گردید. در ادامه به منظور برازش مدل مفهومی شکل گرفته، از مدل سازی معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جزیی استفاده گردید. نمونه آماری این بخش را کارکنان شرکت پگاه غرب تشکیل داده اند. نتایج پژوهش حاکی از شناسایی نه گلوگاه راهبردی در قالب 25 زیر مقوله دارد. بر اساس مدل به دست آمده در این پژوهش «ارتباط با مشتریان» تاثیر مثبت و معناداری بر «انعطاف پذیری سیستم»، «تطابق با نیازهای کسب و کار» و «کیفیت تسهیم اطلاعات» در شرکت پگاه دارد.