رسانه ‏های اجتماعی مازندران و سرمایه‏ های اجتماعی و فرهنگی

امروزه رسانه ‏های اجتماعی نقش مهمی در تحکیم روابط اجتماعی و وحدت نمادین جامعه داشته و به یک نوع سبک زندگی در بین جوانان تبدیل شده است. گسترش و نفوذ شبکه‏ های اجتماعی بر پایه نظریه ‏های کلمن، پاتنام، فوکویاما و بوردیو، تغییرات زیادی را در رفتار و ذهنیت مردم بوجود آورده و این تحقیق بر آن است که نقش رسانه‏ های اجتماعی استان مازندران را در ارتقاء سرمایه اجتماعی و فرهنگی این استان مورد بررسی قرار دهد.. روش این تحقیق از نظر نوع تحقیق کاربردی و از نظر شیوه اجرا یک روش آمیخته (کیفی و کمی) است. ابتدا در بخش کیفی تلاش شده است که با اجرا مصاحبه‏ های نیمه ساختار یافته، نقش این رسانه‏ های در فرایند تولید سرمایه‏ های اجتماعی و فرهنگی اخذ و سپس با بهره گیری از روش کمی، دیدگاه ‏ها مورد ارزیابی قرار گیرد. جامعه آماری بخش کیفی نخبگان و بخش کمی کارشناسان حوزه سرمایه اجتماعی و رسانه ‏ها هستند که با شیوه نمونه گیری احتمالی انتخاب شدند.داده‏ های کیفی با استفاده از کد گذاری و داده ‏های کمی با استفاده از تحلیل‏های آماری مورد بررسی و آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان می‏دهد که بیشترین نقش رسانه‏ های اجتماعی مازندران در شکل‏گیری تعاملات بین کاربران 1- در موضوع تعامل فردی: اشتراک‌گذاری مطالب ارزشی، - همکاری‌های و گفتمان دوجانبه، - انتقاد و ارزیابی از نحوه عملکرد دیگران به ویژه مسیولین و وادار کردن مسیولین به پاسخگویی مسیولین و تبادل اطلاعات آنلاین است. 2- در موضوع تعامل اجتماعی: برگزاری جلسات مشترک (کلاب هاوس) - برقراری ارتباط آنلاین بین گروه‏ها و اقشار اجتماعی - تعامل بین سازمان‌های مردم نهاد. 3- تعامل برای آموزش همگانی: افزایش سواد رسانه‌ای - افزایش آگاهی‌های عمومی از قوانین - شناساندن جرایم و مجازات‌های آن - مطرح شدن تکالیف و حقوق شهروندان - ایجاد نگرش و جلب مشارکت مردمی و فعالیت‌های سازمان‌های مردم نهاد. 4- تعامل برای تولید رسانه: کیفیت برنامه‌های رسانه‌ای و تولید تبلیغات. 5- تعامل برای اقناع پیام رسانی به دیگران: دادن اطلاعات صحیح به مخاطبان- عدم اغراق‌گویی و متناسب بودن پیام‌ها با نیازهای مخاطبان بوده است.