بررسی نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری به پدیده سالمندی

جمعیت سالمند دنیا در حال افزایش است. نوع نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری نسبت به سالمندی بر نحوه مراقبت آنها از بیماران سالمند اثرگذار می باشد. هدف این مطالعه بررسی نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری شهر نیشابور در رابطه با سالمندی است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد که در آن تعداد 160 نفر از پرستاران و دانشجویان پرستاری شهر نیشابور براساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها یک پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس نگرش نسبت به سالمندان کوگان بود. جهت تجزیه تحلیل از نرم افزار آماری SPSS نسخه 17 و آزمون های همبستگی پیرسون، آزمون تی و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. در تمام موارد سطح معناداری کمتر از  05/0 تعریف شد. (05/0>p)    میانگین نمره کل نگرش واحدهای پژوهش نسبت به سالمندی 88/110 از 204 بود. 1/93 درصد نمونه ها نگرش خنثی، 9/1 درصد نگرش منفی و فقط 5 درصد نگرش مثبت داشتند. بین سن و نگرش رابطه آماری معنی دار مشاهده شد. (05/0>p) بدین معنی که هرچه سن شرکت کنندگان بالاتر بود، نگرش مثبت تری به سالمندان داشتند. دانشجویان سال بالاتر نیز نگرش مثبت تری داشتند. (05/0>p) بین جنس، شغل، محل تحصیل، سابقه آموزش در مورد سالمندی، سابقه نگهداری سالمند در خانواده و سنوات کاری پرسنل با نگرش رابطه آماری معنی داری وجود نداشت. (05/0<p) اکثریت پرستاران و دانشجویان پرستاری دارای نگرش خنثی نسبت به سالمندان هستند. بنابراین توجه به آموزش آنان جهت بهبود نگرش به سمت مثبت باید مورد توجه قرار گیرد