بررسی کمی فرسایش خندقی و رسوبدهی با استفاده از شاخص های فرسایندگی باران، مورفومتری و رگرسیون خطی در حوضه آبخیز هرزند چای

با توجه به گسترش چشمگیر سازند های سطحی و زمین شناسی حساس به عوامل فرسایش خطی و دخالت شدید انسان ها، فرسایش خندقی یکی از عوامل مهم در اتلاف خاک های سطح الارضی حوضه هرزند چای است. به دلیل اهمیت موضوع فرسایش خندقی در حوضه مذکور 35 نمونه از خندق های حوضه در کارهای میدانی انتخاب شد و برخی از ابعاد آنها مانند طول، عرض، عمق شیب متوسط خندق ها مورفومتری گردید. سپس اقدام به تعیین روابط همبستگی پارامترها از طریق رگرسیون خطی و تجزیه و تحلیل اثر گذاری آنها به همدیگر شد. برای تعیین و ارریابی میزان استعداد حوضه به فرسایش خطی به ویژه خندقی از شاخص های نوسان رطوبت خاک (Ws) و ضریب هیدروترمال ،(ET) و هم چنین میزان (pH) و هدایت الکتریسته (Ec) خاک های حوضه بعد از  نمونه برداری تعیین شد. مقادیر منفی  نوسان رطوبت خاک(Ws)  به غیر از ماه های دی، بهمن، اسفند، سایر ماه های سال نشان دهنده استعداد بالای فرسایش خندقی است. مقادیر ضریب هیدروترمال 2.524  پ.هاش و هدایت الکتریسته نمونه ها به ترتیب بین 6/3 تا 8/2 نشانگر استعداد خاک ها به فرسایش خطی هستند. در مجموع متوسط فرسایش زایی باران حوضه برحسب تن در هکتار در سال با توجه به نتایج فرمول های مذکور ton.hec.y201/05 و مجموع کل فرسایش سالانه خاک در حوضه  41121525 تن و برای هر هکتار 291 تن برآورد شد. نتایج تحقیق نشانگر میزان بالای فرسایش خاک و توسعه خندق ها در حوضه مورد تحقیق است. در نهایت پیشنهادهایی جهت کاهش و کنترل فرسایش خاک و به ویژه خندقی ارایه شد.