اثر خاک پوش های مختلف بر برخی ویژگی های فیزیکی و مکانیکی رسوبات بادرفتی

استفاده از انواع خاک پوش های سازگار با محیط زیست، یکی از روش هایی است که به منظور کاهش فرسایش بادی و تثبیت ماسه های روان به کار می رود. به منظور آماده سازی بستر تیمارها در محیط آزمایشگاهی از ماسه های بادی بیابان ریگ بلند کاشان استفاده شد. برای انجام آزمایش ها از سینی های فلزی با ابعاد 2×30×100 سانتی متر و برای پاشش تیمارهای بنتونیت، زیولیت، ملاس و لیگنوسلولز استفاده شد و تاثیر این خاک پوش ها بر برخی ویژگی های فیزیکی و مکانیکی رسوبات بادرفتی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت بر اساس نتایج تجربی و پس از ایجاد مدل رگرسیون بین متغیرهای طراحی مخلوط و پاسخ، مقدار بهینه هر کدام از خاک پوش ها در نرم افزار Design of Expert به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده وجود مواد زیولیت، لیگنوسلولز و ملاس به صورت ترکیب در هر خاک پوش اختلاف معنی داری از نظر ویژگی های مقاومت فشاری، برشی، ضرب ه ای، سایشی و تشکیل سله با سایر خاک پوش ها و نمونه شاهد ایجاد می کند. بررسی انجام شده در حالت حداکثر و میانه نشان داد که مقدار بنتونیت و ملاس با یکدیگر برابر (15 گرم) می باشند و در مقدار زیولیت و لیگنوسلولز با یکدیگر تفاوت دارند، به طوری که مقدار زیولیت و لیگنوسلولز در حالت حداکثر 5 و 15 گرم و در حالت میانه 15 و 0 گرم می باشند. هر کدام از مواد به تنهایی پاسخ های مختلفی را در برابر مقاوم ت های مختلف نشان می دهد اما آنچه نتایج این تحقیق نشان می دهد ترکیب این مواد با یکدیگر باعث بهبود شاخص های پایداری خاک شده است.  به طوری که مقدار مقاومت فشاری را 2/3 کیلوگرم بر سانتی مترمربع، مقاومت برشی را 9/7 نیوتن بر سانتی مترمربع، ضرب ه ای را 8/0، سایشی را 45 و ضخامت سله ایجاد شده را 20 میلی متر نسبت به نمونه شاهد افزایش دادند.