ارزیابی ژن های ویرولانس در ایزوله های اشریشیاکلی اروپاتوژنیک مقاوم به کینولون و فلوروکینولون ها

  اشریشیاکلیاروپاتوژنیک (UPEC) شایع ترین عامل عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) در جامعه و بیمارستان ها می باشد. سالانه حدود 150 میلیون نفر در سراسر جهان به عفونت های ادراری مبتلا می شوند که منجر به افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی می شود. مطالعه حاضر به شناسایی و توزیع فراوانی فاکتورهای ویرولانس در بین سویه های UPEC مقاوم به فلوروکینولون (FQs-R) و حساس به فلوروکینولون (FQs-S) در بیمارستان های همدان، غرب ایران پرداخته است.

  یکصد و هفتاد نمونه ادرار بصورت متوالی از بیماران بستری در سه بیمارستان شهر همدان از اسفند تا شهریور 1398 جمع آوری شد. ایزوله های UPEC با استفاده از آزمایش های بیوشیمیایی و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) شناسایی شدند. با استفاده از روش انتشار از دیسک و رقیق سازی میکروبراث حساسیت ضد میکروبی و حداقل غلظت مهاری (MIC) سیپروفلوکساسین تعیین شد. با روش Multiplex-PCR شیوع ژن های pap، aer و hly بررسی شدند.

  در بین 170 نمونه ادرار جمع آوری شده از بیماران بستری، E. coli با فراوانی 125 (73/5%) شایع ترین ایزوله بود. مقاومت به نالیدیکسیک اسید و فلوروکینولون ها از جمله سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین و افلوکساسین به ترتیب در 88/8%، 71/2%، 70/4% و 68/8% از ایزوله های UPEC شناسایی شد. شیوع ژن های hly و pap در سویه های FQs-R به طور معنی داری کمتر از سویه های FQs-S بود. 

نتیجه گیری: 

مقاومت آنتی بیوتیکی سطح بالا به کینولون ها و فلوروکینولون ها و ناهمگنی ژن های ویرولانس در بین ایزوله های بالینی UPEC نیاز به توجه جدی دارد.