اثرات حفاظتی عصاره الکلی زنجبیل بر تغییرات بافت شناسی بیضه در موش های صحرایی ویستار تحت درمان با دوکسوروبیسین

دوکسوروبیسین (DOX) درشیمی درمانی سرطان به صورت گسترده استفاده میشود وزنجبیل دارای خاصیت آندروژنیک می باشد و بر روی لقاح موثر است .هدف ازمطالعه حاضر بررسی اثرات محافظتی عصاره الکلی زنجبیل برروی سمیت تولید مثل القا شده به واسطه DOX درموشهای صحرایی نرمی باشد. دراین مطالعه تجربی، 56 سرموش صحرایی نربالغ نژاد ویستار بطورتصادفی به 7 گروه 8 تایی تقسیم شدند. عصاره به صورت خوراکی پس ازتزریق داخل صفاقی D‏OX داده میشد. تزریق DOX یکباردرهفته برای چهارهفته انجام شد. درروز 29، بیضه هاجدا شد و مقطع گیری و رنگ آمیزی انجام و با استفاده ازمیکروسکوپ نوری بافت مورد بررسی قرار گرفت. براساس یافته ها، DOX موجب افزایش فضای بینابینی وتغییرشکل سلولها در گروه DOX شد. برعکس، تعدادسلولهای اسپرماتید ولیدیگ نسبت به کنترل به طورمعنی داری (p<0.05) کاهش یافته است. همچنین مصرف همزمان عصاره الکلی زنجبیل و DOX به طور معنی داری سمیت ناشی از DOX رابهبود بخشید. عصاره الکلی زنجبیل میتواند اثر سمی DOX را بر ساختار بیضه از بین ببرد وفعالیتهای تولید مثل مردان را بهبود دهد.