اثر محلول پاشی نانو ذرات )آهن و سیلیکون( بر عملکرد، مولفه های پر شدن دانه و برخی صفات فیزیولوژیک گلرنگ در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی
خشکی یکی از شدیدترین تنش های محیطی است که نقش بسزایی در کاهش عملکرد در مناطق خشک و نیمه خشک دارد. در این راستا، کاربرد سیلیکون در ترکیب با عناصر ریزمغذی مانند آهن و آبیاری تکمیلی یک استراتژی جدید و نوآورانه برای غلبه بر اثرات مخرب خشکی است. از این رو به منظور بررسی اثر محلول پاشی نانوذرات)آهن و سیلیکون(بر عملکرد، مولفه های پرشدن دانه و برخی صفات فیزیولوژیک گلرنگ در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل (آلاروق) در سال زراعی 1401-1400 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی سطوح آبیاری (عدم آبیاری یا کشت دیم، آبیاری تکمیلی در 50 درصد مراحل تکمه دهی و گل دهی به ترتیب معادل کد 55 و 65 مقیاس BBCH) و محلول پاشی نانوذرات (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، محلول پاشی 1 گرم در لیتر نانواکسید آهن، محلول پاشی 50 میلی گرم درلیتر نانوسیلیکون، محلول پاشی توام 5/0 گرم در لیتر نانواکسید آهن و 25 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون) شامل می شدند. نتایج نشان داد که محلول پاشی توام نانوذرات (آهن و سیلیکون) در شرایط آبیاری تکمیلی در مرحله تکمه دهی شاخص کلروفیل (44/35 درصد)، محتوای نسبی آب (25/44 درصد)، هدایت روزنه ای برگ (93/32 درصد)، سرعت و طول دوره موثر پر شدن دانه (به ترتیب 47/7 و 33/36 درصد)، تعداد دانه در طبق (06/45 درصد)، وزن هزاردانه (06/53 درصد) و عملکرد دانه (77/43 درصد) را نسبت به شرایط عدم محلول پاشی نانوذرات تحت شرایط دیم افزایش داد. بر اساس نتایج این بررسی، به نظر می رسد محلول پاشی نانوذرات و انجام آبیاری تکمیلی می تواند به عنوان یک روش آسان، سریع و موثر در کاهش صدمات ناشی از خشکی در گلرنگ تحت شرایط دیم بواسطه بهبود مولفه های پرشدن دانه و برخی صفات فیزیولوژیک (همچون شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب و هدایت روزنه ای برگ) استفاده شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.