بررسی تاثیر 6 هفته ای تمرینات مقاومتی بر سطوح سرمی آیریزین، پاراتورمون و آلکالین فسفاتاز زنان یائسه با اضافه وزن: کارآزمایی بالینی تصادفی

آیریزین مایوکینی است که در پاسخ به ورزش، از عضله اسکلتی ترشح می‌شود. یافته‌های جدید پیشنهاد می‌کند که ممکن است آیریزین نقش مهمی در متابولیسم استخوان داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 6 هفته تمرین مقاومتی بر آیریزین، پاراتورمون و آلکالین فسفاتاز سرم زنان داری اضافه وزن یایسه است.

 24 زن یایسه دارای اضافه وزن (30/2 ± 87/51 سال، 80/0±59/28کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی به تعداد مساوی قرار گرفتند. گروه تجربی 6 هفته، هفته‌ای 3 جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت برنامه تمرین مقاومتی با شدت 60 تا 75% یک تکرار بیشینه را اجرا کرد. 24 ساعت قبل از شروع تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، نمونه‌گیری خونی در حالت ناشتا برای ارزیابی آیریزین، پاراتورمون و آلکالین فسفاتاز انجام شد.

نتایج نشان داد 6 هفته تمرین مقاومتی باعث افزایش معنادار آیریزین (04/0=P) و پاراتورمون (034/0=P) زنان دارای اضافه وزن یایسه می‌شود اما بر مقدار آلکالین فسفاتاز تاثیر معناداری ندارد. همچنین بین آیریزین با پاراتورمون و آلکالین فسفاتاز رابطه معناداری مشاهده نشد.

 به نظر می‌رسد که می‌توان از تمرینات مقاومتی برای بهبود مقدار آیریزین و برخی شاخص‌های متابولیسم استخوانی در زنان دارای اضافه وزن یایسه استفاده کرد. با توجه به افزایش آیریزین و پاراتورمون بعد از ورزش، ممکن است آیریزین یکی از رابط‌های بین متابولیسم استخوان و فعالیت بدنی باشد.