معنایابی روایت تابلوی «لوح» هانیبال الخاص از منظر رمزگان روایی رولان بارت

معنایابی، صورت فاعلی معنا و به معنای کاوش و یافتن معنا در پس فرآیند تاویلی گذار از دال به مدلول و بنابراین وابسته به روایت است. روایت نیز در کل مفهومی زبانی برای دست یابی به نظام حاکم بر متن و به ویژه شناسایی واحدهای عملکردی حاکم بر کارکردهای روایی متن (و هر اثر هنری به مثابه متن) برای تحقق معنا بوده که ابتدا ساختارگرایان با مطالعه صورت و ساختار متن پیرامون آن نظریه پردازی نمودند. رولان بارت از جمله نخستین نظریه پردازان ساختارگرا بود که با بنیان نهادن نظریه «رمزگان روایی» مشتمل بر پنج رمز (به ترتیب) هرمنوتیکی، معنایی، نمادین، کنشی و فرهنگی خوانش معناهای ممکن متن را روشمند ساخت. در همین راستا، هدف مقاله حاضر تعمیم روش خوانش مذکور به حوزه نقاشی و اتکا به رمزگان روایی برای معنایابی تابلوی «لوح» هانیبال الخاص(1319- 1389 ه.ش) است. الخاص از زمره نقاشان نوگرای ایرانی بوده که به طور کلی آثارش مبتنی بر روایت و به طور ویژه تابلوی «لوح» وی دارای خصیصه هایی صوری مانند دو لته بودن، وجود نقش مایه های نمادین و عناصر فرهنگی است که معانی آن از رهیافت تحلیلی امکان پذیر است بنابراین می طلبد به روش توصیفی و با توجه به منابع کتابخانه ای به معنایابی آن پرداخت. در نتیجه، معنایابی پژوهش حاضر مضمون های معنایی همچون جاودانگی، آرمانگرایی و تکامل و موارد مشابه قابل دست یابی است.