کیفیت زندگی حرفه ای کارورزان دانشگاه علوم پزشکی گیلان طی همه گیری کووید-19 در سال 1399

همه گیری جهانی ویروس کووید-19 منجر به بروز موارد جدیدی از افسردگی، استرس و تشدید مسایل مربوط به سلامت روان در دانشجویان پزشکی به عنوان یک گروه در معرض خطر ابتلا شده است.

 مطالعه حاضر به منظور ارزیابی کیفیت زندگی حرفه ای کارورزان دانشگاه علوم پزشکی گیلان طی همه گیری کووید-19در سال 1399 انجام شد.

 این پژوهش از نوع تحلیلی مقطعی است که بر روی 152 کارورز پزشکی در سال 1399 انجام شد. کیفیت زندگی حرفه ای کارورزان با استفاده از پرسش نامه استاندارد کیفیت زندگی حرفه ای مورد بررسی قرار گرفت.

میانگین نمرات 3 زیرمقیاس کیفیت زندگی حرفه ای، شامل رضایت از شفقت، خستگی و استرس آسیب زای ثانویه به ترتیب 8/3±38/4، 5/4±30/9 و 7/5±25/3 بود. بین میانگین نمرات رضایت ناشی از شفقت شغلی با برخی متغیرها نظیر وضعیت تاهل، سابقه بیماری های زمینه ای، مدت زمان شیفت کاری و وضعیت بومی بودن تفاوت آماری معنا داری مشاهده شد. 

نتایج این مطالعه نمرات کیفیت زندگی حرفه ای کمتری را نسبت به سایر مطالعات مشابه نشان داد، اما باتوجه به نوسانات شیوع بیماری کووید-19 در ایران، انجام تحقیقات بیشتر ضروری است. همچنین به دلیل اینکه این مطالعه بر روی کارورزان یک دانشگاه انجام شده است، نمی توان نتایج را به همه کارورزان پزشکی تعمیم داد. بنابراین، انجام مطالعات چندمرکزی بر روی سایر کارآموزان پزشکی نیز توصیه می شود.