بررسی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر سازگاری اجتماعی و هماهنگی دیداری حرکتی دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر سازگاری اجتماعی و هماهنگی دیداری حرکتی دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری بود.
پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری در شهر تهران در سال 1401- 1400 تشکیل دادند که از بین آن ها به صورت در دسترس 30 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گماشته شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری سینها و سینگ (1993) و هماهنگی دیداری حرکتی (1950) بود. گروه آزمایش پروتکل راهبردهای خودتنظیمی را طی 8 جلسه 50 دقیقه ای دریافت کرد؛ اما گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. تجزیه و تحلیلی داده ها، از طریق تحلیل واریانس آمیخته (با اندازه گیری مکرر) در نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام شد.
یافته ها نشان داد بین نمرات سازگاری اجتماعی و هماهنگی دیداری حرکتی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با لحاظ کردن گروه های مختلف آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P).
با توجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت آموزش راهبردهای خودتنظیمی می تواند بر سازگاری اجتماعی و هماهنگی دیداری حرکتی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری موثر باشد و به عنوان روشی جهت بهبود سازگاری اجتماعی و هماهنگی دیداری حرکتی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.
پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست.
اگر عضو مگیران هستید:
اگر مقاله ای از شما در مگیران نمایه شده، برای استفاده از اعتبار اهدایی سامانه نویسندگان با ایمیل منتشرشده ثبت نام کنید. ثبت نام
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.