اثرات گلی بن کلامید و تروکسی روتین بر پارامترهای اسپرم و تغییرات هیستوپاتولوژیک بیضه در موش های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین: یک مطالعه تجربی

 استرس اکسیداتیو یکی از عوامل اصلی ابتلا به دیابت می باشد که موجب آسیب بیضه ای و ناباروری می گردد.

 هدف از این مطالعه، مقایسه اثرات گلی بن کلامید به عنوان یک داروی شیمیایی تروکسی روتین به عنوان یک داروی گیاهی بر پارامترهای اسپرم و تغییرات هیستوپاتولوژیک بیضه در رت های دیابتی نر بود.

 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن تقریبی 260-230 گرم بطور تصادفی به 5 گروه کنترل، دیابتی، گلی بن کلامید، تروکسی روتین، و گلی بن کلامید + تروکسی روتین تقسیم بندی شدند. دیابت با تجویز داخل صفاقی استرپتوزوتوسین ( mg/kg60) ایجاد شد. گروه ها با تجویز روزانه گلی بن کلامید ( mg/kg5) و یا تروکسی روتین ( mg/kg150) از طریق گاواژ و به مدت 4 هفته تیمار شدند. در انتهای درمان، نمونه خونی از رت ها به منظور ارزیابی بیوشیمیایی تهیه شد سپس رت ها آسان کشی شده و بیضه و اپیدیدیم چپ آنها به منظور آنالیز اسپرم و ارزیابی هیستوپاتولوژی و مورفومتری در آورده شد.

 دیابت تعداد، تحرک، زنده مانی، بلوغ و کیفیت کروماتین اسپرم را کاهش داد (001/0 > p). همچنین میزان مالون آلدیید سرم را افزایش داده و میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (001/0 > p). اختلاف معنی داری از نظر قطر لوله های منی ساز، ضخامت اپی تلیوم ژرمینال و تغییرات هیستوپاتولوژیک بیضه بین رت های دیابتی و گروه کنترل مشاهده شد (001/0 > p). درمان با گلی بن کلامید و تروکسی روتین پارامترهای مذکور را بهبود بخشید و این بهبود در حیوانات درمان شده با تروکسی روتین به مراتب بیشتر بود (001/0 > p).

 با توجه به این یافته ها میتوان نتیجه گیری کرد که تروکسی روتین یک نقش موثرتری را از گلی بن کلامید در درمان ناباروری ایجاد شده توسط دیابت، ایفا می کند.